استانبول کجا بریم؟ جاهای دیدنی استانبول

جاهای دیدنی استانبول، که شهری که در دو قاره گسترده شده، تنها یک مقصد نیست؛ بلکه تلاقی تاریخ‌ها، فرهنگ‌ها و امپراتوری‌هاست. پاسخ به پرسش «استانبول کجا بریم؟» می‌تواند گیج‌کننده باشد، زیرا گزینه‌ها بی‌پایان به نظر می‌رسند. این راهنما طراحی شده است تا انبوه جاهای دیدنی استانبول را به یک نقشه راه واضح تبدیل کند و به شما کمک کند تا از مساجد باشکوه امپراتوری تا کافه‌های پنهان و کوچه‌های تاریخی، سفری کوتاه و مفید را تجربه کنید.

جاهای دیدنی استانبول و آشنایی با مکان های گردشگری و تفریحی

تنوع جاهای دیدنی استانبول نفس‌گیر است. این شهر، مکان‌های گردشگری تاریخی که میراث سه امپراتوری (روم، بیزانس و عثمانی) هستند را در کنار جاذبه‌های تفریحی مدرن ارائه می‌دهد. از یک سو، گنبدهای سر به فلک کشیده ایاصوفیه و کاخ‌های مجلل سلاطین قرار دارند؛ از سوی دیگر، هیاهوی بازارهای سنتی، آرامش جزایر دریای مرمره، و هیجان پارک‌های موضوعی مدرن. درک این تنوع، کلید برنامه‌ریزی یک سفر کامل است که هم جنبه‌های تاریخی و هم تفریحی را پوشش دهد.

جاهای دیدنی استانبول برای گشتی در تاریخ

تاریخ در استانبول تنها در موزه‌ها محبوس نیست؛ در سنگفرش هر خیابان، مناره‌های افق شهر و دیوارهای باستانی زنده است. به عنوان پایتخت سابق امپراتوری‌های بیزانس و عثمانی، منطقه تاریخی شهر، به ویژه محله سلطان احمد، یک مرکز قدرت متمرکز است. بسیاری از نمادین‌ترین بناهای شهر به طور عمدی در کنار یکدیگر یا روبروی هم ساخته شده‌اند، که هر کدام داستانی از رقابت، فتح و انتقال قدرت را روایت می‌کنند. این بخش به معرفی مکان‌هایی می‌پردازد که شما را مستقیماً به قلب تاریخ می‌برند. برای سفر به استانبول زیبا از طریق سامانه رزرواسیون سفربازی رزرو هتل خارجی را  برای اقامتی به یاد ماندنی انجام دهید.

ایاصوفیه؛ نماد تاریخی استانبول

ایاصوفیه (Hagia Sophia) فراتر از یک ساختمان، نماد تاریخ پرفراز و نشیب استانبول است. این بنا در ابتدا به عنوان کلیسای جامع مسیحیت ارتدکس توسط امپراتور بیزانس، ژوستینیان اول، بین سال‌های ۵۳۲ تا ۵۳۷ میلادی ساخته شد و شاهکاری بود که «تاریخ معماری را تغییر داد». پس از فتح قسطنطنیه در سال ۱۴۵۳، به دستور سلطان محمد دوم به مسجد تبدیل شد. در سال ۱۹۳۵، در دوران جمهوری سکولار ترکیه، به موزه تبدیل شد و در نهایت، در سال ۲۰۲۰ مجدداً به عنوان مسجد بازگشایی شد. این تغییرات کاربری، ایاصوفیه را به سندی زنده از گفتگوی مداوم بین هویت‌های مذهبی و سکولار ترکیه مدرن تبدیل کرده است.

مسجد سلطان احمد؛ شاهکار معماری با شش مناره

مسجد سلطان احمد که به دلیل کاشی‌کاری‌های آبی خیره‌کننده ایزنیک در داخل آن به «مسجد آبی» (Blue Mosque) معروف است، دقیقاً روبروی ایاصوفیه قرار دارد. این بنا بین سال‌های ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۷ به دستور سلطان احمد اول ساخته شد. ویژگی منحصربه‌فرد آن، شش مناره باشکوه است. این طراحی در زمان خود یک اقدام تحریک‌آمیز تلقی می‌شد، زیرا تنها مسجدالحرام در مکه شش مناره داشت. برای حل این مشکل و فرونشاندن خشم دنیای اسلام، سلطان احمد هزینه ساخت مناره هفتم را برای مسجد مکه پرداخت کرد؛ اقدامی که نشان‌دهنده قدرت و نفوذ امپراتوری عثمانی بود.

کاخ توپکاپی؛ اقامتگاه سلطنتی امپراتوری عثمانی

کاخ توپکاپی برای نزدیک به ۴۰۰ سال، اقامتگاه اصلی و مرکز اداری سلاطین عثمانی بود. این کاخ یک ساختمان واحد نیست، بلکه مجموعه‌ای وسیع از حیاط‌ها، باغ‌ها و آلاچیق‌هاست. بازدید از آن سفری به سه بخش کلیدی قدرت عثمانی است: اول، «حرمسرا» (Harem) که بخش خصوصی و به شدت محافظت شده سلطان و خانواده‌اش بود و اغلب مرکز واقعی قدرت سیاسی به شمار می‌رفت. دوم، «خزانه» (Treasury) که گنجینه‌های باورنکردنی مانند الماس ۸۶ قیراطی قاشقچی و خنجر توپکاپی را در خود جای داده است. و سوم، «اتاق یادگارهای مقدس» (Holy Relics) که اشیای منسوب به پیامبر اسلام (ص) را نگهداری می‌کند و به سلطان مشروعیت مذهبی می‌بخشید.

کاخ دولما باغچه؛ نماد تجمل و شکوه عثمانی

جابجایی دربار عثمانی از کاخ سنتی توپکاپی به کاخ دولما باغچه در قرن نوزدهم، صرفاً یک تغییر مکان نبود، بلکه یک بیانیه سیاسی بود. این کاخ که به دستور سلطان عبدالمجید اول ساخته شد، نماد تلاش امپراتوری برای «غرب‌گرایی» بود. معماری آن ترکیبی مجلل از سبک‌های اروپایی باروک، روکوکو و نئوکلاسیک است. این کاخ به دلیل تجمل بی‌حد و حصرش، از جمله پلکان کریستالی معروف ساخته شده از کریستال باکارا و بزرگترین لوستر کریستال بوهمی جهان، مشهور است. هزینه هنگفت ساخت این کاخ به ورشکستگی امپراتوری کمک کرد و به طرز کنایه‌آمیزی، مصطفی کمال آتاتورک، بنیانگذار جمهوری که سلطنت را لغو کرد، آخرین روزهای خود را در این کاخ سپری کرد و در همین‌جا درگذشت.

برج گالاتا؛ دیدبانی تاریخی با چشم اندازی رمانتیک

برج گالاتا که بر فراز تپه‌ای مشرف به شاخ طلایی قرار دارد، مناظر پانورامای ۳۶۰ درجه‌ای از جاهای دیدنی استانبول ارائه می‌دهد. این برج سنگی قرون وسطایی در سال ۱۳۴۸ ساخته شد. نکته کلیدی تاریخ آن این است که توسط بیزانسی‌ها یا عثمانی‌ها ساخته نشده، بلکه به عنوان «برج مسیح» (Tower of Christ)، دژ اصلی مستعمره جنوایی‌ها (ایتالیایی‌ها) در خارج از دیوارهای قسطنطنیه بنا شد. این هویت تاریخی مجزا، شخصیت متمایز و اروپایی‌محور محله گالاتا و بی‌اوغلو تا به امروز را توضیح می‌دهد. در دوران عثمانی، از این برج به عنوان زندان و برج دیده‌بانی آتش‌سوزی استفاده می‌شد.

آب انبار باسیلیکا؛ شگفتی زیرزمینی استانبول

آب انبار باسیلیکا (Yerebatan Sarnıcı)، بزرگترین آب انبار زیرزمینی باستانی استانبول، فضایی اسرارآمیز و خنک در زیر شهر شلوغ ارائه می‌دهد. این سازه عظیم زیرزمینی، مانند ایاصوفیه، توسط امپراتور ژوستینیان اول ساخته شد و دارای ۳۳۶ ستون مرمر است که از آب بیرون آمده‌اند. مشهورترین ویژگی آن، دو پایه ستون عظیم با سرهای کنده‌کاری شده مدوسا است که در گوشه‌ای دورافتاده قرار دارند. این سرها به صورت وارونه و جانبی قرار گرفته‌اند. این نمونه‌ای کلاسیک از spolia (استفاده مجدد) است؛ بلوک‌ها از یک ساختمان رومی قدیمی‌تر آورده شده‌اند. قرارگیری غیرمعمول آنها هم عملی بوده و هم نمادین، تا «قدرت نگاه گورگون‌ها را خنثی کنند» و پیروزی مسیحیت بر نمادهای پاگانی را نشان دهند.

قلعه یدیکوله (هفت برج)؛ ماجراجویی در دل تاریخ

قلعه یدیکوله (Yedikule Fortress) که توسط سلطان محمد دوم فاتح در سال ۱۴۵۸ ساخته شد، تاریخ نظامی و تاریک شهر را به نمایش می‌گذارد. این قلعه با اضافه کردن سه برج جدید عثمانی به چهار برج موجود در دیوارهای باستانی تئودوسیان، از جمله «دروازه طلایی» (Golden Gate) که زمانی طاق پیروزی امپراتوران بیزانس بود، ایجاد شد. این قلعه صرفاً برای دفاع نبود؛ بلکه به زودی به عنوان یک زندان سلطنتی مخوف بدنام شد. این مکان محل حبس شخصیت‌های سیاسی برجسته، سفرای خارجی و شاهزادگان رقیب بود. در یکی از تاریک‌ترین اپیزودهای تاریخ عثمانی، سلطان جوان، عثمان دوم، در سال ۱۶۲۲ در داخل این قلعه توسط ینی‌چری‌های شورشی خود به قتل رسید.

کلیسای چورا؛ موزاییک های بیزانسی بی نظیر

کلیسای چورا (Kariye Mosque) که در حال حاضر به عنوان مسجد کاریه شناخته می‌شود، گنجینه‌ای پنهان است که برخی از بهترین موزاییک‌ها و نقاشی‌های دیواری (فرسکو) بازمانده از اواخر دوران بیزانس را در خود جای داده است. این آثار هنری که در قرن چهاردهم به سفارش تئودور متوخیتس، یک دولتمرد و محقق بیزانسی، خلق شدند، صحنه‌هایی دقیق از زندگی عیسی مسیح و مریم باکره را به تصویر می‌کشند. این موزاییک‌ها نماینده «رنسانس پالایولوگی» (Palaeologian Renaissance) هستند؛ یک انفجار نهایی از درخشش هنری، احساسات انسانی و پویایی، درست پیش از سقوط نهایی امپراتوری بیزانس در سال ۱۴۵۳.

میدان هیپودروم (میدان سلطان احمد)؛ قلب تاریخی شهر

میدان سلطان احمد امروزی، زمانی هیپودروم قسطنطنیه، مرکز پرجنب‌وجوش زندگی اجتماعی و ورزشی امپراتوری بیزانس و محل برگزاری مسابقات ارابه‌رانی بود. «اسپینا» (مانع میانی) این میدان، یک ویترین از غنائم بود که امپراتوران برای «مشروعیت بخشیدن» به پایتخت جدید خود به عنوان «روم جدید» از سراسر جهان جمع‌آوری کرده بودند. سه اثر تاریخی بزرگ از آن دوران هنوز پابرجا هستند:

۱. ابلیسک تئودوسیوس: یک ابلیسک گرانیتی ۳۵۰۰ ساله که از معبد کارناک در مصر آورده شده است.

۲. ستون مار: بقایای یک ستون برنزی که از معبد آپولو در دلفی یونان آورده شده و نماد پیروزی یونانیان بر ایرانیان است.

۳. ابلیسک دیواری: هسته سنگی یک بنای یادبود که زمانی با الواح برنزی طلاکاری شده پوشانده شده بود، اما این الواح در جریان غارت شهر توسط صلیبیون چهارم ربوده شدند.

مسجد سلیمانیه؛ آرامش و شکوه عثمانی

مسجد سلیمانیه که بر فراز یکی از تپه‌های استانبول قرار گرفته و بر شاخ طلایی مسلط است، شاهکار بلامنازع معمار بزرگ عثمانی، معمار سینان، است. این مسجد که برای سلطان سلیمان قانونی ساخته شده، نماد اوج معماری کلاسیک عثمانی است. سلیمانیه فراتر از یک مسجد است؛ این یک «کُلیه» (Külliye) یا مجموعه اجتماعی کامل است. این مجموعه شامل مدارس (مدرسه)، بیمارستان، کتابخانه، حمام و مقبره‌های خود سلطان سلیمان و همسر قدرتمندش، خرم سلطان، می‌باشد. چهار مناره مسجد دارای مجموعاً ده «شرفه» (بالکن) هستند که نماد دهمین سلطان بودن سلیمان است.

مسجد رستم پاشا؛ گوهری پنهان در میان کاشی ها

مسجد رستم پاشا که در میان هیاهوی مغازه‌های بازار ادویه پنهان شده، یکی دیگر از شاهکارهای معمار سینان است. این مسجد برای وزیر اعظم ثروتمند، رستم پاشا، ساخته شده است. نمای بیرونی آن ساده است و به راحتی نادیده گرفته می‌شود، زیرا مسجد بر بالای مجموعه‌ای از مغازه‌ها ساخته شده است. اما ورود به آن، بازدیدکنندگان را با انفجاری از رنگ و جزئیات شگفت‌زده می‌کند. فضای داخلی به طور کامل با مجلل‌ترین و بهترین کاشی‌های ایزنیک پوشانده شده است، که با نقوش گل لاله و طرح‌های هندسی می‌درخشند. این مسجد به جای مقیاس بزرگ، بر تجمل متمرکز است و یک «جعبه جواهر» معماری واقعی به شمار می‌رود.

مسجد عزیز محمد هدائی؛ خانه ای برای گربه ها

این مسجد در محله اسکودار (Üsküdar) در بخش آسیایی استانبول، نه به خاطر معماری باشکوه، بلکه به دلیل یک اقدام مهربانانه به شهرت جهانی رسید. در طول یک زمستان سرد، امام جماعت مسجد، مصطفی افه، درهای مسجد را به روی گربه‌های خیابانی پناهجو باز کرد. تصاویری از گربه‌هایی که در کنار نمازگزاران چرت می‌زدند یا روی منبر نشسته بودند، به سرعت در سراسر جهان پخش شد و به عنوان «تصاویری که اسلام‌هراسی را می‌شکند» مورد ستایش قرار گرفت. این مسجد نمادی دلگرم‌کننده از جایگاه ویژه گربه‌ها در فرهنگ استانبول و آموزه‌های اسلامی مبنی بر مهربانی با حیوانات است.

مسجد اورتاکوی؛ عروس مرمرین بسفر

مسجد اورتاکوی (Ortaköy Mosque)، با نام رسمی مسجد بزرگ مجیدیه، یکی از فتوژنیک‌ترین جاهای دیدنی استانبول است. این مسجد که به سبک نئو باروک عثمانی توسط معماران خانواده بالیان (که کاخ دولما باغچه را نیز طراحی کردند) ساخته شده، دقیقاً در ساحل بسفر قرار دارد. شهرت این مسجد عمدتاً به دلیل موقعیت مکانی خیره‌کننده آن است. این بنا نماد نهایی تلفیق «قدیم و جدید» در استانبول است؛ عکس‌های این مسجد آراسته قرن نوزدهمی که در پس‌زمینه پل عظیم و مدرن شهدای ۱۵ جولای (پل بسفر) قرار گرفته، تصویری نمادین از استانبول معاصر است.

پارک های ساحلی و موضوعی و تفریحات استانبول

استانبول فقط موزه‌ها و بناهای تاریخی نیست؛ این شهر یک کلان‌شهر زنده با فضاهای سبز وسیع، سواحل شنی و مراکز تفریحی مدرن است. جاهای دیدنی استانبول برای تفریح شامل گریزگاه‌های آرامی مانند جزایر پرنس، پارک‌های تاریخی مشرف به بسفر، کلوپ‌های ساحلی پرجنب‌وجوش در دریای سیاه، و پارک‌های موضوعی در سطح جهانی برای هیجان و ماجراجویی خانوادگی است.

سواحل استانبول؛ آرامش و هیجان در کنار دریا

استانبول در کنار دو دریا قرار دارد: دریای مرمره در جنوب و دریای سیاه در شمال. یک تمایز کیفی واضح بین این دو وجود دارد. سواحل دریای مرمره، مانند ساحل کادبوستان (Caddebostan) یا فلوریا (Florya)، به شهر نزدیک‌تر هستند اما کیفیت آب اغلب پایین گزارش شده است. برای یک تجربه ساحلی واقعی، مردم محلی به سواحل شمالی دریای سیاه می‌روند. مناطقی مانند کیلیوس (Kilyos) و شیله (Şile) دارای سواحل شنی بهتر و آب تمیزتر (اما سردتر) هستند. این مناطق میزبان کلوپ‌های ساحلی خصوصی محبوبی مانند سولار بیچ (Solar Beach) برای مهمانی‌ها و ورزش‌های آبی، یا اوزونیا بیچ (Uzunya Beach) برای فضایی آرام‌تر و خانوادگی هستند که با پرداخت ورودی، امکانات کاملی ارائه می‌دهند.

جزایر استانبول؛ آرامش در دل دریای مرمره

جزایر پرنس (Adalar)، مجمع‌الجزایری در دریای مرمره، گریزگاهی آرام از هیاهوی شهر هستند. از میان نه جزیره، چهار جزیره اصلی برای عموم باز هستند: بویوک‌آدا (Büyükada)، هیبلی‌آدا (Heybeliada)، بورگازآدا (Burgazada)، و کینالی‌آدا (Kınalıada). جاذبه اصلی این جزایر چیزی است که در آنجا وجود ندارد: وسایل نقلیه موتوری ممنوع هستند. حمل‌ونقل با پای پیاده، دوچرخه، یا کالسکه‌های برقی انجام می‌شود. این ممنوعیت، فضایی آرام و صلح‌آمیز ایجاد می‌کند که برای پیاده‌روی در میان عمارت‌های چوبی تاریخی، بازدید از کلیسای آیا یورگی در بالای تپه بویوک‌آدا، یا شنا در سواحل کوچک ایده‌آل است.

پارک های طبیعی استانبول؛ لحظاتی خاص در فضایی جذاب

استانبول دارای پارک‌های شهری باشکوهی است که هر کدام هدف متفاوتی را دنبال می‌کنند. برای تماشای زیبایی‌های بصری، پارک امیرگان (Emirgan Park)، با مناظر خیره‌کننده از بسفر، بهترین گزینه است، به‌ویژه در ماه آوریل که میزبان جشنواره سالانه لاله‌ها است. پارک ییلدیز (Yıldız Park)، یک جنگل سرسبز و تپه‌ای در نزدیکی کاخ‌ها، مکانی عالی برای پیک‌نیک و فرار از شلوغی است. برای فعالیت‌های جدی‌تر در طبیعت، جنگل بلگراد (Belgrad Forest) در شمال شهر، با مسیرهای پیاده‌روی، دویدن، مکان‌های پیک‌نیک و باربیکیو و حتی تورهای ATV، مقصدی محبوب است. در بخش آسیایی، پارک ساحلی مودا (Moda Coastal Park) مکانی محبوب برای پیاده‌روی در کنار دریا و تماشای مردم محلی است.

غارها، تنگه ها و تپه های استانبول؛ طبیعت بکر در دل یک شهر تاریخی

تنگه بسفر خود یک شگفتی طبیعی است که شهر را به دو نیم تقسیم می‌کند. برای تماشای بهترین منظره پانوراما از این آبراه استراتژیک و افق شهر، باید به تپه چاملیجا (Çamlıca Hill) در بخش آسیایی بروید. این تپه که بلندترین نقطه استانبول است، منظره‌ای ۳۶۰ درجه و نفس‌گیر از پل‌های بسفر و بخش اروپایی ارائه می‌دهد. این مکان، که به «بام استانبول» معروف است، یک نقطه محبوب برای مردم محلی، به‌ویژه هنگام غروب آفتاب و جایگزینی کم‌تر توریستی برای برج گالاتا است.

شهربازی های استانبول؛ ترکیب هیجان، خنده و ماجراجویی

برای هیجان و سرگرمی خانوادگی، مقصد اصلی اسفانبول (Isfanbul) است که قبلاً با نام ویالند (Vialand) شناخته می‌شد. این مکان فقط یک شهربازی نیست، بلکه یک «مجموعه خرید، سرگرمی و زندگی» عظیم است که یک مرکز خرید بزرگ را با یک پارک موضوعی در سطح جهانی ترکیب می‌کند. جاذبه‌های کلیدی آن شامل ترن هوایی «نفس‌گیر» (Nefeskesen) است که در ۳ ثانیه به سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد، و همچنین وسایل بازی آبی مانند «اسپلش کوستر» (Splash Coaster) و «رودخانه دیوانه» (Crazy River) و مناطق موضوعی متنوع برای تمام سنین.

موزه ها و دنیای فرهنگی جاهای دیدنی استانبول

فراتر از مساجد امپراتوری و کاخ‌های مجلل، لایه فرهنگی جاهای دیدنی استانبول در موزه‌های جهانی و تجربیات فرهنگی منحصربه‌فرد آن نهفته است. از گنجینه‌های باستانی که تمدن‌های اولیه را به نمایش می‌گذارند تا هنر معاصر پرجنب‌وجوش، این شهر تاریخ کاملی از بشریت را در خود جای داده است.

موزه های استانبول؛ گنجینه های تاریخی و فرهنگی در دل شهر

می‌توان کل جدول زمانی منطقه را از طریق چهار موزه کلیدی استانبول ردیابی کرد:

۱. موزه‌های باستان‌شناسی استانبول: این مجموعه شگفت‌انگیز از سه موزه، جهان باستان و پیش از عثمانی را پوشش می‌دهد. گنجینه‌های آن شامل تابوت باشکوه اسکندر و قدیمی‌ترین معاهده صلح مکتوب جهان، معاهده کادش است.

۲. موزه هنرهای ترکی و اسلامی: این موزه که در کاخ سابق ابراهیم پاشا واقع شده، بر اوج دوران عثمانی تمرکز دارد و مجموعه‌های خیره‌کننده‌ای از فرش، خوشنویسی و سرامیک را به نمایش می‌گذارد.

۳. موزه پرا: این موزه نگاه اواخر دوران عثمانی و اروپایی به شهر را به تصویر می‌کشد و به‌ویژه برای مجموعه نقاشی‌های شرق‌شناس خود، از جمله شاهکار مشهور عثمان حمدی بی، «مربی لاک‌پشت» (The Tortoise Trainer) شناخته شده است.

۴. استانبول مدرن: به عنوان موزه برتر هنر معاصر ترکیه، صحنه هنری پرجنب‌وجوش دوران پس از جمهوری را به نمایش می‌گذارد.

کلیساهای استانبول؛ میراث مسیحیت در دل یک شهر مسلمان

استانبول مدرن اگرچه شهری با اکثریت مسلمان است، اما بر پایه‌های یک پایتخت مسیحی ساخته شده و هنوز هم میراث چندفرهنگی غنی خود را حفظ کرده است. قابل توجه‌ترین نماد این میراث، کلیسای سنت آنتونی پادوا (St. Anthony of Padua) است که به طور برجسته در خیابان شلوغ استقلال قرار دارد. این بنای چشمگیر به سبک نئوگوتیک ونیزی، بزرگترین کلیسای کاتولیک رومی در استانبول است. حضور فعال آن در قلب تجاری شهر جدید، یادآور جامعه تاریخی «لوانتین» (مسیحیان لاتین اروپایی) است که نقش مهمی در شکل‌گیری بی‌اوغلوی مدرن داشتند.

تجربه ای سنتی با حمام های ترکی در استانبول

بازدید از حمام ترکی یک تجربه فرهنگی ضروری است. این آیین سنتی شامل استراحت روی سنگ مرمر داغ (گوبک‌تاشی)، یک لایه‌برداری و اسکراب شدید بدن با کیسه (kese) و در نهایت ماساژ با کف صابون است. تجربه حمام در استانبول به دو دسته تقسیم می‌شود: از یک سو، حمام‌های تاریخی و مجلل مانند حمام چاعال‌اوعلو (Cağaloğlu Hamamı) (با قدمت ۳۰۰ ساله) و حمام خرم سلطان (ساخته شده توسط معمار سینان) قرار دارند که تجربیاتی گران‌قیمت و توریستی ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، حمام‌های محلی کوچک‌تر وجود دارند که تجربه‌ای بسیار ارزان‌تر و اصیل‌تر، اما با امکانات کمتر، فراهم می‌کنند.

تجربه ای متفاوت در سینماها و تئاتر استانبول

صحنه هنرهای نمایشی استانبول، بازتابی از هویت دوگانه شهر است. در یک سو، هنر سنتی و دولتی قرار دارد که در مرکز فرهنگی آتاتورک (AKM)، ساختمان نمادین و تازه بازسازی‌شده در میدان تقسیم، متمرکز است. AKM خانه اپرا و باله دولتی استانبول است. در سوی دیگر، صحنه تجاری و مدرن قرار دارد که توسط مرکز هنرهای نمایشی زورلو (Zorlu PSM) نمایندگی می‌شود. این مکان پیشرفته که به طرز جالبی در داخل مرکز خرید لوکس زورلو قرار دارد، میزبان موزیکال‌های برادوی، نمایش‌های وست اند و کنسرت‌های بزرگ بین‌المللی است.

بازارهای سنتی استانبول برای خرید از محلی ها

خرید در استانبول فراتر از تهیه سوغات است؛ این یک تجربه فرهنگی عمیق است. از بازارهای سرپوشیده باستانی که قرن‌ها مرکز تجارت جهانی بوده‌اند تا بازارهای هفتگی پرجنب‌وجوش محلی، هر بازاری شخصیت منحصربه‌فرد خود را دارد.

بازار بزرگ استانبول (گرند بازار)؛ بهشت خریداران

بازار بزرگ (Grand Bazaar) یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین بازارهای سرپوشیده در جهان است که با بیش از ۴۰۰۰ مغازه، مانند یک شهر هزارتو در دل شهر قدیمی قرار دارد. قدم زدن در این بازار به خودی خود یک تجربه تاریخی است. امروزه، این بازار عمدتاً بر گردشگران متمرکز است و بهترین مکان برای یافتن کالاهای بادوام و سوغاتی‌های کلاسیک ترکی است، از جمله: لامپ‌های موزاییکی رنگارنگ، سرامیک‌های ایزنیک، فرش و گلیم دستباف، کالاهای چرمی با کیفیت، و جواهرات طلا و نقره.

بازار ادویه استانبول؛ عطر و طعم مشرق زمین

بازار ادویه که با نام بازار مصری (Mısır Çarşısı) نیز شناخته می‌شود، کوچکتر و متمرکزتر از بازار بزرگ است. نام آن گویای تاریخ آن است: این بازار در قرن هفدهم با درآمد حاصل از مالیات بر واردات مصر ساخته شد که مرکز تجارت ادویه در امپراتوری عثمانی بود. این میراث تا به امروز ادامه دارد و بازار ادویه بهترین مکان در شهر برای خرید کالاهای مصرفی است. اینجا محلی برای خرید ادویه‌جات تازه (مانند سماق، پول بیبر و زعفران)، انواع راحت‌الحلقوم (Lokum)، میوه‌های خشک، آجیل و چای‌های گیاهی و سیب است.

بازارهای محلی استانبول؛ تجربه ای اصیل از زندگی روزمره

برای دیدن زندگی واقعی روزمره و خرید در کنار مردم محلی، باید به یکی از «پازار» (Pazar) یا بازارهای هفتگی خیابانی سر بزنید. این بازارها ارزان‌تر و اصیل‌تر هستند و اغلب بر اساس روز و محله تخصص یافته‌اند:

• سه‌شنبه بازار کادیکوی: یک بازار عظیم و تاریخی در بخش آسیایی که همه چیز از میوه و سبزیجات تازه گرفته تا پوشاک و لوازم خانه را عرضه می‌کند.
• چهارشنبه بازار فاتح: یکی از بزرگترین و سنتی‌ترین بازارهای خیابانی در بخش اروپایی.
• بازارهای فریکوی: این محله دو بازار تخصصی مهم دارد: بازار ارگانیک فریکوی در روزهای شنبه و بازار عتیقه‌فروشی فریکوی در روزهای یکشنبه، که مکانی عالی برای یافتن کلکسیون‌ها و اشیای قدیمی است.

مراکز خرید مدرن استانبول؛ لذت خریدی لوکس

استانبول همچنین خانه مراکز خرید مدرن و بسیار لوکسی است که برندهای بین‌المللی گران‌قیمت را عرضه می‌کنند. این مراکز خرید صرفاً مکانی برای خرید نیستند، بلکه به عنوان مقصدهای اجتماعی و فرهنگی عمل می‌کنند. برترین‌ها عبارتند از:

• ایستینیه پارک (Istinye Park): مشهورترین مرکز خرید لوکس شهر که به دلیل داشتن بخش «فضای باز» شیک و میزبانی از برندهایی مانند پرادا و گوچی شناخته می‌شود.
• زورلو سنتر (Zorlu Center): یک مجموعه معتبر که برندهای لوکس را با مرکز هنرهای نمایشی در سطح جهانی (Zorlu PSM) ترکیب می‌کند.
• کانیون (Kanyon): به دلیل معماری منحصربه‌فرد و روباز خود که شبیه یک دره طراحی شده، مشهور است.

محله های معروف استانبول

روح واقعی استانبول در محله‌های متمایز آن نهفته است. هر منطقه شخصیت، تاریخ و حال و هوای منحصربه‌فرد خود را دارد. کاوش در این محله‌ها بهترین راه برای درک تنوع جاهای دیدنی استانبول است.

محله سلطان احمد؛ قلب تپنده تاریخ استانبول

این محله، «شهر قدیمی» و مرکز دو امپراتوری بزرگ است. این منطقه که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، اساساً یک موزه روباز است. تمام جاذبه‌های تاریخی اصلی به صورت فشرده در اینجا قرار دارند و به راحتی قابل پیاده‌روی هستند: ایاصوفیه، مسجد آبی، کاخ توپکاپی، آب انبار باسیلیکا و میدان هیپودروم. به همین دلیل، اینجا نقطه شروعی ضروری برای هر بازدیدکننده اولی است، اگرچه باید انتظار شلوغ‌ترین و توریستی‌ترین بخش شهر را نیز داشته باشید.

محله کاراکوی؛ تلفیق گذشته و حال

کاراکوی، یک منطقه بندری تاریخی در پای پل گالاتا، در سال‌های اخیر دستخوش تحولات عظیمی شده است. این محله از منطقه‌ای پر از انبار و کارگاه به «باحال‌ترین» و «مد روزترین» محله استانبول تبدیل شده است. کاراکوی اکنون مرکز صحنه قهوه تخصصی و کافه‌نشینی شهر است و مملو از بوتیک‌های طراحان، گالری‌های هنری مستقل و رستوران‌های نوآورانه می‌باشد. این محله به معنای واقعی کلمه، پل فیزیکی و فرهنگی بین استانبول قدیم (امینونو) و جدید (بی‌اوغلو) است.

محله کادیکوی؛ بخش آسیایی پرشور

کادیکوی، قلب تپنده بخش آسیایی استانبول، تنها با یک سفر دریایی ۲۰ دقیقه‌ای و لذت‌بخش با کشتی از بخش اروپایی فاصله دارد. این محله، «استانبولِ مردم محلی» است و فضایی کاملاً متفاوت از سلطان احمد توریستی دارد. کادیکوی به داشتن روحیه‌ای لیبرال، بوهمی و هنری مشهور است و دانشجویان، هنرمندان و روشنفکران زیادی را به خود جذب می‌کند. جاذبه‌های کلیدی آن شامل بازار ماهی پرجنب‌وجوش، «خیابان بارها» (Barlar Sokağı)، مغازه‌های قدیمی و هنر خیابانی گسترده است.

محله شیشلی؛ چهره مدرن استانبول

شیشلی مرکز تجاری و مسکونی مدرن استانبول است. این منطقه با آسمان‌خراش‌ها، دفاتر مرکزی شرکت‌ها و مراکز خرید بزرگی مانند «جواهیر مال» (Cevahir) تعریف می‌شود. شیشلی همچنین شامل منطقه مد بسیار لوکس و گران‌قیمت نیشانتاشی (Nişantaşı) و مرکز فرهنگی نوآورانه بومونتی‌آدا (Bomontiada) است؛ بومونتی‌آدا یک کارخانه آبجوسازی تاریخی است که به طرز درخشانی به یک مرکز مد روز برای غذا، موسیقی زنده و هنر تبدیل شده است.

محله مودا؛ آرامش و چشم انداز بسفر

مودا یک محله مسکونی شیک و آرام در داخل منطقه بزرگتر کادیکوی است. این محله، نسخه آرام‌تر و مرفه‌تر کادیکوی به شمار می‌رود. هویت مودا با تفرجگاه ساحلی طولانی و زیبای آن (Moda Sahil) و باغ‌های چای معروفش، به‌ویژه «باغ چای مودا» (Moda Çay Bahçesi) تعریف می‌شود که مناظری آرام از دریای مرمره ارائه می‌دهد. حال و هوای چندفرهنگی آن ریشه در تاریخ قرن نوزدهمی خود به عنوان منطقه‌ای برای عمارت‌های تابستانی ثروتمندان غیرمسلمان دارد.

محله ببک؛ لوکس و دلنشین

ببک یک محله مرفه و بسیار «مد روز» در امتداد ساحل اروپایی بسفر است. این محله هیچ جاذبه تاریخی بزرگی ندارد؛ در واقع، خود محله جاذبه است. ببک «جایی برای دیدن و دیده شدن» است و در میان مردم محلی ثروتمند استانبول برای پیاده‌روی در تفرجگاه ساحلی، رانندگی با اتومبیل‌های لوکس و صرف صبحانه یا قهوه در کافه‌های شیک و گران‌قیمت محبوبیت دارد. بازدید از ببک به معنای تجربه سبک زندگی لوکس و مدرن در کنار بسفر است.

محله امینونو؛ قلب تجاری و تاریخی

امینونو، مرکز پر هرج و مرج و پر انرژی شهر قدیمی، در جنوب شاخ طلایی قرار دارد. هویت این محله توسط عملکرد آن به عنوان مرکز اصلی حمل و نقل شهر تعریف می‌شود. امینونو چهارراهی است که شهر قدیمی (سلطان احمد)، شهر جدید (از طریق پل گالاتا) و بخش آسیایی (از طریق پایانه‌های کشتی متعدد) را به هم متصل می‌کند. این جریان دائمی مسافران و بازرگانان، فضایی پر جنب و جوش ایجاد می‌کند. این محله خانه بازار ادویه، مسجد جدید و قایق‌های نمادین فروش «بالیک اکمک» (ساندویچ ماهی) در کنار پل گالاتا است.

محله بشیکتاش؛ ترکیبی از سنت و مدرنیته

بشیکتاش یک منطقه بزرگ و متنوع در ساحل بسفر و یک مرکز حمل و نقل مهم است. این محله به درستی «جهان کوچکی» از کل استانبول است. بشیکتاش تاریخ امپراتوری (کاخ دولما باغچه)، یک قلب سنتی و کارگری (بازار ماهی معروف و بازار خیابانی)، یک هویت محلی پرشور (تیم فوتبال معروف بشیکتاش) و مراکز تجاری مدرن و لوکس (مانند زورلو سنتر) را در هم آمیخته است. اینجا محله‌ای زنده است که تمام لایه‌های شهر در آن همزیستی دارند.

خیابان های معروف استانبول؛ گذرگاه هایی پرآوازه

معروف‌ترین خیابان شهر، خیابان استقلال (İstiklal Caddesi) است. این خیابان پیاده‌روی پرجنب‌وجوش به طول ۱.۴ کیلومتر، از میدان تقسیم تا منطقه تاریخی تونل امتداد دارد. این خیابان که قبلاً «خیابان بزرگ پرا» (Grande Rue de Péra) نام داشت، قلب استانبول اروپایی و چندفرهنگی قرن نوزدهم بود. تراموای قرمز رنگ نمادین از میان ساختمان‌های باشکوه نئوکلاسیک، کنسولگری‌ها، کلیساها (مانند سنت آنتونی)، گالری‌های هنری و فروشگاه‌های بی‌شمار عبور می‌کند.

میدان های معروف استانبول؛ جاذبه هایی همیشگی

استانبول دو قلب نمادین دارد. اولین، میدان سلطان احمد (هیپودروم) است که قلب امپراتوری‌های گذشته (بیزانس و عثمانی) به شمار می‌رود. دومین، میدان تقسیم (Taksim Square) است که قلب تپنده جمهوری مدرن ترکیه است. میدان تقسیم نه با زیبایی باستانی، بلکه با نمادگرایی مدرن تعریف می‌شود. نقطه کانونی آن «بنای یادبود جمهوری» (Republic Monument) است که یادبود آتاتورک و تأسیس جمهوری ترکیه است. این میدان که مرکز فرهنگی آتاتورک (AKM) و ابتدای خیابان استقلال را در خود جای داده، مرکز اصلی حمل و نقل، زندگی شبانه و مکان سنتی برای جشن‌های عمومی و تظاهرات سیاسی است.

بهترین زمان سفر به استانبول برای گذراندن لحظاتی ناب

انتخاب بهترین زمان برای بازدید از جاهای دیدنی استانبول به اهداف شما بستگی دارد: گشت‌وگذار در آب‌وهوای مطبوع، خرید در حراج‌ها، یا شرکت در فستیوال‌های فرهنگی.

بهترین زمان سفر برای تماشای جاذبه ها

بهترین زمان برای پیاده‌روی و کاوش در جاهای دیدنی استانبول، فصول انتقالی (shoulder seasons) هستند: بهار (آوریل و مه) و پاییز (سپتامبر و اکتبر). در این ماه‌ها، هوا به طور مطبوعی معتدل است و از گرمای شدید و رطوبت تابستان و همچنین از سرمای بارانی زمستان در امان هستید.

بهترین زمان سفر برای خرید

استانبول دو فصل حراج بزرگ دارد. حراج زمستانی از اواسط دسامبر یا اوایل ژانویه آغاز می‌شود و تا مارس ادامه دارد، با تخفیف‌هایی که به ۷۰ درصد نیز می‌رسد. حراج تابستانی از ژوئن یا ژوئیه شروع می‌شود و تا سپتامبر ادامه دارد. حراج زمستانی اغلب گزینه بهتری است، زیرا با فصل کم‌گردشگر (low season) همزمان است، به این معنی که مراکز خرید شلوغی کمتری دارند. بهترین زمان برای یافتن سایزهای محبوب، اوایل فصل حراج است.

بهترین زمان سفر برای شرکت در فستیوال ها و جشنواره ها

برنامه‌های فرهنگی استانبول در طول سال گسترده است، اما اوج آن در فصول گرم‌تر است:

• بهار (آوریل): این ماه میزبان دو رویداد بزرگ است: جشنواره لاله‌های استانبول که پارک‌هایی مانند امیرگان را غرق در رنگ می‌کند و جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول.
• تابستان (ژوئن و ژوئیه): این فصل، زمان موسیقی است و میزبان جشنواره موسیقی استانبول (کلاسیک) و جشنواره جاز استانبول می‌باشد.
• پاییز (سپتامبر تا نوامبر): این فصل میزبان بینال استانبول است، یک نمایشگاه هنر معاصر معتبر بین‌المللی.

آب و هوای استانبول در یک نگاه

استانبول آب و هوای معتدلی دارد. تابستان‌ها گرم و مرطوب (میانگین ۲۷ درجه سانتی‌گراد) و زمستان‌ها خنک و مرطوب (میانگین ۴ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد) با بارندگی مکرر و احتمال برف هستند. بهار و پاییز دلپذیرترین فصول هستند. نکته کلیدی آب و هوای استانبول، به ویژه در بهار و پاییز، تغییرپذیری آن است؛ شرایط می‌تواند به سرعت در طول روز تغییر کند، بنابراین پوشیدن لباس لایه‌لایه همیشه توصیه می‌شود.

غذاهای معروف استانبول سفر به دل طعم ها

غذاهای خیابانی بخش مهمی از فرهنگ و جاهای دیدنی استانبول هستند. اینها طعم‌های نمادینی هستند که نباید از دست داد:

• سیمیت (Simit): حلقه‌های نان ترد که با کنجد پوشانده شده‌اند و در همه‌جا یافت می‌شوند.
• بالیک اکمک (Balık Ekmek): ساندویچ ماهی کبابی تازه با پیاز و کاهو، که به طور نمادین در قایق‌های کنار پل گالاتا در امینونو سرو می‌شود.
• دونر کباب (Döner Kebab): کباب گردان عمودی معروف جهانی که در نان لواش (دوروم) یا نان ساندویچی سرو می‌شود.
• میدیه دولما (Midye Dolma): صدف‌های پر شده با برنج معطر، ادویه‌جات و کشمش که با فشار لیموی تازه خورده می‌شوند.
• کومپیر (Kumpir): سیب‌زمینی پخته شده غول‌پیکر که داخل آن با کره و پنیر مخلوط شده و با انبوهی از مخلفات به انتخاب شما پر می‌شود (به‌ویژه در اورتاکوی محبوب است).
• ایسلاک بورگر (Islak Burger): «همبرگر خیس» که در سس گوجه‌فرنگی با طعم سیر بخارپز می‌شود و در میدان تقسیم محبوب است.
• بورک (Börek) و گوزلمه (Gözleme): انواع شیرینی‌ها و نان‌های لایه‌ای شور که با پنیر، اسفناج یا گوشت پر می‌شوند.
• لاهماجون (Lahmacun) و پیده (Pide): که اغلب به عنوان «پیتزای ترکی» شناخته می‌شوند؛ خمیرهای نازکی که با گوشت چرخ‌کرده، سبزیجات و ادویه‌ها پوشانده می‌شوند.

آشنایی با بهترین رستوران های استانبول

انتخاب «بهترین» رستوران به تجربه‌ای که به دنبال آن هستید بستگی دارد:

• صبحانه سنتی ترکی: برای یک صبحانه کامل (Kahvaltı)، «خیابان صبحانه» (Kahvaltıcılar Sokağı) در محله بشیکتاش، با رستوران‌های متعدد که صبحانه‌های مفصل سرو می‌کنند، مشهور است.
• میخانه سنتی (Meyhane): برای تجربه یک شب‌نشینی سنتی ترکی با «راکی» (نوشیدنی انیسون) و مجموعه‌ای بی‌پایان از «مزه» (پیش‌غذاهای کوچک سرد و گرم)، به کوچه‌های پشتی خیابان استقلال در بی‌اوغلو بروید.
• غذاهای اصیل منطقه‌ای: رستوران‌هایی مانند «چیا سوفراسی» (Çiya Sofrası) در کادیکوی به دلیل ارائه غذاهای اصیل و کمتر شناخته شده از سراسر آناتولی شهرت جهانی دارند.
• غذاخوری لوکس با منظره: برای یک تجربه گران‌قیمت، رستوران‌های روی بام (Rooftop) مانند «میکلا» (Mikla) در منطقه پرا، غذاهای مدرن ترکی را با مناظر خیره‌کننده از شهر قدیمی ترکیب می‌کنند.

بهترین سوغات استانبول در چمدان

آوردن بخشی از طعم و هنر استانبول به خانه، پایان‌بخش عالی سفر است. بهترین سوغاتی‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• خوراکی‌ها: باقلوا (می‌توانید درخواست بسته‌بندی مخصوص پرواز کنید تا تازه بماند)، راحت‌الحلقوم (Lokum) در طعم‌های متنوع، ادویه‌جات تازه از بازار ادویه، و ست‌های قهوه ترک یا چای به همراه استکان‌های کمر باریک.
• صنایع دستی: لامپ‌های موزاییکی رنگارنگ، سرامیک‌های دست‌ساز با طرح‌های ایزنیک (لاله و انار)، فرش و گلیم، طلسم‌های چشم نظر (Nazar Boncuğu)، و صابون‌های روغن زیتون دست‌ساز سنتی.

بررسی هزینه های سفر به استانبول نکات مهم برای بودجه بندی صحیح

استانبول می‌تواند به طرز شگفت‌آوری مقرون به صرفه باشد، اما هزینه‌ها به سبک سفر شما بستگی دارد. با توجه به نوسانات شدید لیر ترکیه، بهتر است بودجه خود را بر اساس یک ارز پایدار (مانند دلار آمریکا یا یورو) برنامه‌ریزی کنید. در اینجا یک برآورد روزانه (به ازای هر نفر، بدون احتساب پرواز) آمده است:

• سفر اقتصادی: حدود ۳۶ دلار آمریکا در روز. این شامل اقامت در هاستل، استفاده از حمل‌ونقل عمومی، خوردن غذای خیابانی و بازدید از جاذبه‌های رایگان است.
• سفر میان‌رده: حدود ۸۳ دلار آمریکا در روز. این بودجه به شما امکان اقامت در هتل میان‌رده، غذا خوردن در رستوران‌های محلی و بازدید از چند موزه را می‌دهد.
• سفر لوکس: ۲۷۶ دلار آمریکا یا بیشتر در روز. این شامل هتل‌های بوتیک، رستوران‌های گران‌قیمت، تورهای خصوصی و تجربیات لوکس مانند حمام‌های گران‌قیمت است.توجه داشته باشید که قیمت بلیط بسیاری از جاذبه‌های توریستی اصلی برای گردشگران خارجی به طور قابل توجهی گران‌تر از شهروندان ترکیه است.

رزرو هتل استانبول از طریق سایت های آنلاین و معتبر مثل سفربازی امکان پذیر است. برای اقامتی به یادماندنی رزرو هتل را به شما پیشنهاد میکنیم.

حمل و نقل در استانبول راه های آسان جابجایی در شهر

سیستم حمل و نقل عمومی استانبول گسترده، کارآمد و بهترین راه برای جابجایی است. کلید تسلط بر این سیستم، استانبول‌کارت (Istanbulkart) است. این یک کارت «کیف پول الکترونیکی» RFID قابل شارژ است که برای تمام اشکال حمل و نقل – اتوبوس، مترو، تراموا، فونیکولار و مهم‌تر از همه، کشتی‌ها (Vapur) – استفاده می‌شود.

شما می‌توانید استانبول‌کارت را از دستگاه‌های فروش خودکار زرد یا آبی رنگ در فرودگاه‌ها (هم فرودگاه جدید استانبول (IST) و هم صبیحه گوکچن (SAW)) و تمام ایستگاه‌های اصلی مترو و تراموا خریداری کنید. یک کارت می‌تواند توسط چندین نفر (تا ۵ نفر) استفاده شود، اگرچه استفاده ۲ تا ۳ نفر از یک کارت عملی‌تر است.

چند روز برای سفر به استانبول کافی است؟

در حالی که می‌توان با عجله در ۲ روز از مکان‌های اصلی دیدن کرد، برای درک واقعی شهر کافی نیست. اجماع عمومی کارشناسان سفر بر این است که ۴ تا ۵ روز زمان ایده‌آل برای اولین بازدید است. این زمان به شما اجازه می‌دهد:

• روز ۱-۲: کاوش در شهر قدیمی (سلطان احمد و بازارهای تاریخی).
• روز ۳: کاوش در شهر جدید (گالاتا، خیابان استقلال، میدان تقسیم).
• روز ۴: یک سفر دریایی در بسفر و بازدید از بخش آسیایی (مانند محله کادیکوی).یک هفته به شما امکان می‌دهد تا با سرعت آرام‌تری کاوش کنید، در محله‌ها گم شوید و یک سفر یک روزه به جزایر پرنس داشته باشید.

استانبول برای سفر امن است؟

استانبول، به طور کلی، شهری امن برای گردشگران است، به‌ویژه در مناطق توریستی پر رفت و آمد که حضور پلیس در آنها محسوس است. با این حال، مانند هر کلان‌شهر دیگری، باید هوشیار بود. هشدارهای رسمی دولتی (مانند هشدارهای استرالیا، کانادا و ایالات متحده) اغلب به دلیل تهدید کلی تروریسم در منطقه، «درجه بالایی از احتیاط» را توصیه می‌کنند.

توصیه عملی این است که از تمام تظاهرات و تجمعات سیاسی بزرگ دوری کنید. لازم به ذکر است که هشدارهای شدید «سفر نکنید» معمولاً فقط به مناطق مرزی جنوب شرقی ترکیه با سوریه اشاره دارند که صدها کیلومتر از استانبول فاصله دارند.

بهترین راه برای رفت و آمد در استانبول چیست؟

بهترین و کارآمدترین راه برای جابجایی گردشگران، استفاده هوشمندانه از استانبول‌کارت در دو وسیله نقلیه کلیدی است:

۱. تراموای T1 (خط Kabataş-Bağcılar): این خط، شاه‌رگ حیاتی گردشگران است. این تراموا تقریباً تمام جاهای دیدنی استانبول در شهر قدیمی، از جمله سلطان احمد، ایاصوفیه، مسجد آبی، آب انبار باسیلیکا، بازار بزرگ و بازار ادویه (ایستگاه امینونو) را به هم متصل می‌کند.

۲. کشتی (Vapur): کشتی‌ها فقط حمل‌ونقل نیستند؛ آنها خود یک جاذبه گردشگری هستند. استفاده از کشتی عمومی برای عبور از بسفر به بخش آسیایی (به‌ویژه به کادیکوی یا اسکودار) ارزان‌ترین و بهترین راه برای تماشای افق نمادین شهر از روی آب است.

برای بازدید از مساجد استانبول چه لباسی بپوشیم؟

رعایت پوشش متواضعانه برای ورود به تمام مساجد الزامی است.

• برای زنان: شانه‌ها، زانوها و سر باید پوشیده باشند. پوشیدن شلوار چسبان (لگ) یا دامن‌های کوتاه مناسب نیست. در ورودی مساجد بزرگ مانند مسجد آبی، روسری و دامن‌های بلند به صورت رایگان در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.
• برای مردان: شانه‌ها باید پوشیده باشند (پوشیدن تاپ بندی مجاز نیست). شلوارک‌ها باید تا زیر زانو باشند. کلاه‌ها باید از سر برداشته شوند.
• برای همه: کفش‌ها باید قبل از ورود به محوطه فرش‌شده درآورده شوند. کیسه‌های پلاستیکی رایگان برای حمل کفش‌هایتان در دسترس است.

نکته کاربردی: همیشه یک روسری یا شال سبک در کیف خود داشته باشید. این کار نه‌تنها بهداشتی‌تر است، بلکه به شما امکان می‌دهد از صف طولانی افرادی که منتظر دریافت پوشش‌های عمومی هستند، عبور کرده و در وقت خود صرفه‌جویی کنید.