ایلان ماسک، می‌خواهد افراد نابینا را بینا ‌کند!

شرکت نورالینک، پس از تلاش برای بازگرداندن قدرت حرکت به افراد معلول، روی تراشه‌ای برای بازگرداندن بینایی به افراد نابینا کار خواهد کرد!

ایلام ماسک، مدیرعامل شرکت تسلا و بنیان گذار کمپانی نورالینک، از فعالیت این شرکت روی تراشه‌ای خبر داد که قدرت دید را به افرادی که دارای مشکل بینایی هستند، باز می‌گرداند و قادر به رفع مشکل نابینایی است. به گفته او این تراشه تا «چند سال دیگر» آماده خواهد شد.

این خبر در پاسخ به کاربری اعلام شد که مشکل بینایی پسرش را در شبکه توئیتر، به اشتراک گذاشته بود. ایلان ماسک در پست توئیتری خود، ضمن ابزار همدردی با این کاربر گفت: پس از به اتمام رسیدن فعالیت کنونی نورالینک برای بازگرداندن قابلیت‌های حرکتی به بیماران معلول، این شرکت روی تراشه‌ای برای کمک به بینایی یا بازگرداندن آن تمرکز خواهد کرد.

فعالیت شرکت نورالینک روی تراشه های مغزی

ماسک افزود: ماسک افزود: «این قدم بعدی پس از فراهم کردن تله‌پاتی گوشی/کامپیوتر برای آن‌هایی است که ارتباط ذهن و بدن خود را از دست داده‌اند.» او ادامه داد: «ما منتظر تأییدیه‌ی مقامات برای اولین آزمایش انسانی خود هستیم.»

پست جدید ایلان ماسک، درباره تراشه بینایی شرکت نورالینک زمانی منتشر شده است که این شرکت برای اولین بار موفق به دریافت تأییدیه‌ی FDA برای شروع فاز آزمایش‌های انسانی تراشه‌ مغزی خود شد و سپس اطلاعیه‌ای را برای جذب داوطلبان برای این مطالعات منتشر کرد.

در این مطالعات، رباتR1 شرکت نورالینک، یک تراشه مغزی را در قسمتی از مغز که وظیفه کنترل اعمال حرکتی فرد را دارد، کشت میکند، سپس تراشه‌ی N1 مقدار حرکت دلخواه فرد مورد آزمایش را اندازه‎گیری می‎کند و سپس آن را به فرمانی قابل فهم برای کامپیوتر‌های خارجی ترجمه می‌نماید.

تراشه های مغزی، سیگنال های عصبی را برای مغز ترجمه میکنند

برای دیدن نتیجه نهایی تلاش های ایلان ماسک باید تا پایان مطالعات منتظر بمانیم. در صورتی که این مطالعات و آزمایش‌ها موفقیت‌آمیز باشد، ممکن است در آینده رابط‌های مغزی مشابه، بتوانند عضو آسیب‌دیده‌ای چون چشم را دور بزنند و داده‌های دیداری را مستقیماً به مغز منتقل نمایند.

ماه آگوست ۲۰۲۳ محققان در مؤسسه‌ تحقیقات پزشکی فاینشتاین شهر نیویورک، ریزتراشه‌هایی را در مغز فردی که دست‌ها و پاهایش در اثر یک تصادف رانندگی فلج شده بودند، کاشتند. پس از آن وی توانست به کمک بایپس دوگانه‌ عصبی و حسگر‌های حرکتی، پس از چند سال بازوی خود را حرکت دهد.