موزه مردم شناسی رامسر توی سال ۱۳۸۹ فعالیت خودش رو شروع کرده است. اگه آدم کنجکاوی هستید و دوست دارید با آداب و رسوم مردمان شمال ایران آشنا شوید دیدن موزه مردم شناسی باید جزو اولویت‌های سفرت به رامسر باشد.

موزه مردم شناسی یه موزه خصوصی و غیر دولتی هست که با همکاری و هماهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور تاسیس شده. توی این موزه غرفه‌های مختلفی قرار داره و همه جور چیزی رو میتونی اونجا از نزدیک ببینی. توی این موزه حدودا ۷۰۰ نوع وسیله قرار داره از ابزارهای مختلف گرفته تا اموال فرهنگی، وسایل مردم شناسی و اشیایی که نشون دهنده فرهنگ، آدب و رسوم و نوع زندگی مردم مهربون شمال کشور هست. اگر قصد سفر به رامسر زیبا را دارید پیشنهاد می شود از رزرو هتل رامسر برای اقامتی راحت استفاده کنید و بهترین هتل های رامسر را برای تعطیلات رزرو کنید.

آدرس  و روش دسترسی به موزه مردم شناسی رامسر

اطلاعات کاربردی برای بازدیدکنندگان موزه مردم‌شناسی رامسر به شرح زیر است:

 

دسته بندی اطلاعات منبع
آدرس استان مازندران، رامسر، بلوار شهید باهنر ۱
ساعات کاری معمولاً ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر، به جز جمعه‌ها ۲
شماره تماس ۰۱۱۵۵۲۲۵۳۹۴ ۱۴
مدت زمان پیشنهادی بازدید ۲ تا ۳ ساعت ۲

 

به گزارش بعضی از خبرگزاری ها ساعات کاری موزه مردم شناسی رامسر، هر روز از ساعت ۹ صبح تا ۹ شب، حتی در ایام تعطیلات رسمی باز است. به همین دلیل، توصیه می‌شود قبل از برنامه‌ریزی برای بازدید، ساعات کاری فعلی موزه از طریق منابع رسمی یا تماس تلفنی با موزه بررسی شود.

موزه مردم‌شناسی رامسر به عنوان یکی از جاذبه‌های فرهنگی برجسته در شهر رامسر، واقع در استان مازندران، نقش مهمی در حفظ و نمایش میراث مردم‌شناسی این منطقه و نواحی شمالی ایران ایفا می‌کند. این موزه با تمرکز ویژه بر فرهنگ اقوام گیلک و مازندرانی، دریچه‌ای به سوی گذشته و سبک زندگی سنتی این خطه می‌گشاید.

 

آنچه این موزه را متمایز می‌سازد، ماهیت خصوصی آن است که نشان‌دهنده تعهد و علاقه فردی به حفظ گنجینه‌های فرهنگی است. با در اختیار داشتن مجموعه‌ای غنی شامل بیش از ۷۰۰ اثر مردم‌شناسی، این موزه به بازدیدکنندگان فرصتی منحصربه‌فرد برای آشنایی با جنبه‌های گوناگون زندگی سنتی در شمال ایران می‌دهد. قرارگیری این موزه در منطقه شمالی ایران که از تنوع فرهنگی و تاریخی چشمگیری برخوردار است، اهمیت آن را به عنوان مرکزی برای شناخت و قدردانی از این میراث دوچندان می‌کند. در واقع، به عنوان تنها موزه از این نوع در گستره میان غرب مازندران و شرق گیلان، مسئولیت خطیری در حفظ و ارائه این جنبه مهم از تاریخ و فرهنگ منطقه‌ای بر عهده دارد.

تاریخچه موزه مردم شناسی رامسر

تاسیس موزه مردم‌شناسی رامسر در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ هجری شمسی (مطابق با مارس ۲۰۱۱ میلادی) نقطه عطفی در راستای حفظ میراث فرهنگی این منطقه به شمار می‌رود. این اقدام مهم با همت و تلاش‌های بی‌وقفه آقای عیسی خاتمی، استاد بازنشسته جامعه‌شناسی و چهره‌ای فرهنگی، به ثمر نشست. تخصص و پیشینه آکادمیک بنیان‌گذار موزه در رشته جامعه‌شناسی احتمالاً رویکردی پژوهش‌محور و آگاهانه را در جمع‌آوری و نمایش آثار به همراه داشته است. تلاش‌های طاقت‌فرسای ایشان در طول ۳۰ سال (از حدود سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۰ هجری شمسی، معادل ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۱ میلادی) منجر به گردآوری مجموعه‌ای ارزشمند از آثار گردید که اکنون هسته اصلی موزه را تشکیل می‌دهد. این مدت زمان طولانی برای جمع‌آوری اشیاء، نشان‌دهنده تعهد عمیق و علاقه وافر بنیان‌گذار به حفظ میراث محلی و احتمالاً شامل تحقیقات گسترده و ارتباط با جوامع محلی برای یافتن این گنجینه‌های فرهنگی بوده است.

موزه مردم شناسی رامسر

حمایت‌های ارزشمند شهرداری و شورای اسلامی شهر رامسر با اهدای زمین برای احداث موزه، نقش بسزایی در تحقق این امر ایفا نمود.۶ این اقدام از سوی نهادهای محلی، بیانگر درک و قدردانی از اهمیت موزه در حفظ و ارتقای فرهنگ منطقه است. انگیزه‌های اصلی تاسیس این موزه عبارت بودند از معرفی آداب و رسوم مردم رامسر و منطقه شمال، حفظ صنایع دستی و آثار تاریخی گذشتگان، و شناساندن تاریخ، فرهنگ و تمدن رامسر به عموم ایرانیان. این اهداف چندگانه نشان‌دهنده رویکردی جامع به میراث فرهنگی است که شامل حفظ، آموزش و ترویج می‌شود. در ادامه مسیر توسعه موزه، شعبه دوم آن نیز در فروردین ماه سال ۱۳۹۶ هجری شمسی (تقریباً آوریل ۲۰۱۷ میلادی) در مجموعه شهدای رامسر افتتاح گردید. تاسیس شعبه دوم می‌تواند نشانه‌ای از موفقیت و استقبال از موزه اصلی و همچنین تلاشی برای گسترش دامنه فعالیت‌ها و نمایش آثار بیشتر باشد.

تصویر موزه مردم شناسی در رامسر

دیدنی های موزه مردم شناسی رامسر

مجموعه موزه مردم‌شناسی رامسر شامل بیش از ۷۰۰ اثر متنوع است که هر یک داستانی از فرهنگ و زندگی مردم شمال ایران، به‌ویژه گیلک‌ها و مازندرانی‌ها، در طول دو قرن گذشته را روایت می‌کنند. این اشیاء در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند که جنبه‌های گوناگون زندگی سنتی را به تصویر می‌کشند:

 

  • ابزار و وسایل خانگی: این دسته شامل ظروف سنتی مانند دیگ‌های گلی، انواع چراغ‌ها (چراغ‌های روغنی و پیه‌سوز) و دیگر وسایل مورد استفاده روزمره در خانه‌های قدیمی است. بررسی این اشیاء ساده، بینش عمیقی در مورد روال روزانه و مهارت‌های زندگی نسل‌های گذشته ارائه می‌دهد.
  • ابزار کشاورزی و دامداری: این بخش شامل ادوات و وسایلی است که در گذشته برای کشاورزی، برداشت محصول و پرورش دام مورد استفاده قرار می‌گرفتند و نشان‌دهنده وابستگی تاریخی منطقه به این فعالیت‌های اقتصادی هستند. طراحی و کارکرد این ابزارها، دانش سنتی کشاورزی و دامداری را به نمایش می‌گذارد.
  • پوشاک و منسوجات سنتی: نمونه‌هایی از پوشاک محلی مانند «چادر شب» و دیگر پارچه‌های دستباف که نمایانگر سبک پوشش، مواد اولیه محلی و ذوق هنری مردم منطقه هستند، در این بخش به نمایش گذاشته شده‌اند. این منسوجات اغلب دارای نقوش و رنگ‌هایی هستند که حامل معانی فرهنگی و نمادین می‌باشند.
  • صنایع دستی و اشیاء تزئینی: شامل قالی‌ها و گلیم‌های دستباف و دیگر اشیاء تزئینی که مهارت و هنر صنعتگران محلی را به نمایش می‌گذارند. این آثار هنری اغلب بازتاب‌دهنده باورها، ارزش‌ها و زیبایی‌شناسی جامعه محلی هستند.
  • کتاب‌ها و نسخ خطی قدیمی: از جمله کتاب‌های چاپی قدیمی و قرآن‌های خطی که نشان‌دهنده اهمیت سواد و اعتقادات مذهبی در فرهنگ منطقه است. این آثار می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد تاریخ فکری و مذهبی منطقه ارائه دهند.
  • وسایل گرمایشی و روشنایی سنتی: مانند سماورهای قدیمی (که نقش مهمی در فرهنگ مهمان‌نوازی ایرانی دارند) و انواع چراغ‌های سنتی که تکنولوژی‌های روشنایی و گرمایشی گذشته را به تصویر می‌کشند.
  • صندوق‌ها و جعبه‌های قدیمی: که برای نگهداری اشیاء قیمتی و جهیزیه مورد استفاده قرار می‌گرفتند و نمایانگر ساختار اجتماعی و آداب و رسوم مربوط به ازدواج و خانواده هستند. تزئینات و نحوه ساخت این صندوق‌ها نیز می‌تواند نشان‌دهنده سبک زندگی و هنر آن دوره باشد.
  • چرخ‌های نخ‌ریسی و وسایل بافندگی: که روش‌های سنتی تولید پارچه را نشان می‌دهند و بر خودکفایی و مهارت‌های دستی در تولید پوشاک و منسوجات خانگی تاکید دارند.

 

شایان ذکر است که برخی از آثار موجود در این مجموعه به دوره قاجار (۱۷۸۹-۱۹۲۵ میلادی) تعلق دارند که نشان‌دهنده قدمت و غنای تاریخی این آثار است. علاوه بر این، بازسازی نمادین یک خانه سنتی شمالی با چیدمان و وسایل قدیمی در داخل موزه، به بازدیدکنندگان این امکان را می‌دهد تا تجربه‌ای ملموس از محیط زندگی سنتی را به دست آورند و درک بهتری از نحوه استفاده از اشیاء به نمایش گذاشته شده پیدا کنند. این بازسازی فضایی، به ویژه برای نسل جوان و بازدیدکنندگان غیربومی، فرصتی ارزشمند برای ارتباط با گذشته فراهم می‌کند.

موزه مردم شناسی چه چیزهایی دارد

موزه مردم شناسی رامسر نشان دهنده چیست؟

موزه مردم‌شناسی رامسر با نمایش آثار خود، به تبیین جنبه‌های مختلف فرهنگ مردم شمال ایران می‌پردازد:

 

  • مشاغل و شیوه‌های سنتی زندگی: این موزه با به نمایش گذاشتن ابزار و ادوات مربوط به کشاورزی، دامداری، ماهیگیری و صنایع دستی، بر اهمیت این مشاغل در اقتصاد و زندگی سنتی منطقه تاکید می‌کند. بررسی این ابزارها، مهارت‌ها، دانش و چالش‌های پیش روی مردم در آن دوران را آشکار می‌سازد.
  • زندگی خانگی و ساختار خانواده: چیدمان خانه‌های سنتی و اشیاء موجود در آن‌ها، تصویری از نقش اعضای خانواده، سازماندهی فضاهای داخلی و آداب و رسوم مربوط به زندگی روزمره و تعاملات خانوادگی ارائه می‌دهد. این بخش به درک بهتر هنجارهای اجتماعی و روابط خانوادگی در گذشته کمک می‌کند.
  • صنایع دستی و هنرهای بومی: نمایش منسوجات، قالی‌ها، سفالگری و دیگر آثار دست‌ساز، نه تنها مهارت‌های هنری مردم منطقه را نشان می‌دهد، بلکه بازتاب‌دهنده ارزش‌های فرهنگی، باورها و ارتباط آن‌ها با محیط طبیعی است. نقوش و تکنیک‌های به کار رفته در این آثار، اغلب دارای معانی فرهنگی عمیقی هستند.
  • اشتراکات فرهنگی میان استان‌های شمالی: با نمایش آثاری از استان‌های مازندران، گیلان و گلستان، موزه بر میراث فرهنگی مشترک و پیوندهای تاریخی میان این مناطق تاکید می‌کند.۱ این رویکرد منطقه‌ای، درک بهتری از هویت فرهنگی شمال ایران به دست می‌دهد.
  • آداب و رسوم و شیوه‌های اجتماعی: اگرچه به طور مستقیم در منابع به آن اشاره نشده است، اما نوع و کاربرد اشیاء موجود در موزه می‌تواند سرنخ‌هایی از آداب و رسوم، آیین‌ها و شیوه‌های اجتماعی مختلف در مراحل زندگی، جشن‌ها و مناسبت‌های مذهبی ارائه دهد.
  • برنامه‌های آموزشی: موزه با برگزاری کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی، به‌ویژه برای دانش‌آموزان، به ترویج فرهنگ بومی و محلی می‌پردازد.۱ این فعالیت‌ها نقش مهمی در انتقال دانش و سنت‌های فرهنگی به نسل‌های جوان ایفا می‌کنند.

 

تاریخچه موزه مردم شناسی رامسر

موزه مردم‌شناسی رامسر به عنوان تنها موزه با این رویکرد تخصصی در منطقه میان غرب مازندران و شرق گیلان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این جایگاه منحصربه‌فرد، مسئولیت آن را در حفظ و ارائه دقیق میراث فرهنگی این ناحیه دوچندان می‌کند. ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که این موزه در سال‌های گذشته به عنوان یکی از موزه‌های خصوصی برتر کشور شناخته شده است. این افتخار نشان‌دهنده کیفیت بالای مجموعه، نحوه ارائه آثار و مدیریت کارآمد موزه است.

 

موزه مردم‌شناسی رامسر علاوه بر نقش مهم خود در حفظ فرهنگ، به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری رامسر نیز شناخته می‌شود و در کنار دیگر دیدنی‌های این شهر مانند کاخ موزه رامسر، پذیرای گردشگران علاقه‌مند به تاریخ و فرهنگ است. تعامل موزه با جامعه محلی، به‌ویژه از طریق بازدید گروه‌های دانش‌آموزی و اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، نقش آن را به عنوان یک مرکز آموزشی و فرهنگی برای نسل‌های جوان برجسته می‌سازد.

موزه مردم شناسی رامسر

در سال ۱۳۹۴ هجری شمسی (تقریباً ۲۰۱۵ میلادی)، آقای عیسی خاتمی، بنیان‌گذار موزه، به عنوان موزه‌دار برتر خصوصی انتخاب شدند که این امر نشان‌دهنده تعهد، تخصص و تلاش‌های ارزشمند ایشان در این زمینه است. در مجموع، موزه مردم‌شناسی رامسر با تلاش‌های بی‌وقفه خود در حفظ، تفسیر و ترویج میراث غنی مردم‌شناسی منطقه رامسر و نواحی اطراف آن، نقش بسزایی در ارتقای آگاهی فرهنگی و پیوند نسل‌ها با گذشته خود ایفا می‌کند. این موزه نه تنها یک مرکز نمایشگاهی است، بلکه مکانی برای یادگیری، تفکر و قدردانی از تنوع و غنای فرهنگی شمال ایران به شمار می‌رود.

 

آیا این مطلب مفید بوده؟

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای