دیوار تاریخی باغ «ایلخانی» در شیراز تخریب شد تا لودرها راحت وارد باغ قاجاری شوند. ماموریت این ماشین‌آلات تخلیه خاک‌های برداشت‌شده از گودالی است که برای ساخت آشپزخانه و رستوران، در گوشه این باغ تاریخی حفر شده است.

به گزارش سفربازی، به نقل از ایسنا، حدود دو هفته پیش خبر «تخریب سر در باغ ایلخانی در بافت تاریخی شیراز با لودر» دست به دست شد، درحالی که مدیرکل میراث‌فرهنگی استان فارس آن را رد کرد و گفت که «سردر باغ هیچ‌گونه صدمه‌ای ندیده و تخریب (دیوار باغ ایلخانی) برای احداث فضای خدماتی براساس طرحِ مصوب و با هماهنگی و تحت نظارت اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس بوده و موافقت شده که خاک‌های دپو شده در محوطه باز ضلع غربی باغ حاصلِ گودبرداری، به این شکل تخلیه شود.»

او همچنین گفته که «بازشو ایجاد شده (درِ کارگاهی) در راهروی گوشه شمال‌غرب نیز برای حمل (حجم زیاد مصالح) و انتقال خاک‌های حاصل از عملیات بوده و شرکت توسعه و عمران فارس (کارفرمای پروژه و مالک جبهه غربی باغ ایلخانی) ملزم شده است پس از پایان مدت زمان مرمت و احیا، دوباره با استفاده از مصالح برچیده شده، این بازشو را مسدود کند و دیوار خارجی را به حالت اولیه بازگرداند.»

مجازات تخریب آثار ملی در قانون

در ماجرای تخریب بخشی از دیوار باغ ایلخانی و تغییر کاربری باغ، نظر کارشناسان میراث‌فرهنگی بر این است که اگرچه این اتفاق با مجوز اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان فارس رخ داده اما می‌توان گفت که مطابق قانون نبوده است. آن‌چنان که در بندهای «الف» و «ب» ماده ششم قانون حفظ آثار ملی مصوب مجلس شورای ملی سال ۱۳۰۹ صراحتا آمده است که «منهدم کردن یا خرابی وارد آوردن به آثار ملی و مستور ساختن روی آن‌ها به اندود و یا رنگ و رسم کردن نقوش و خطوط بر آن‌ها و همچنین اقدام به عملیاتی در مجاورت آثار ملی که سبب تزلزل بنیان یا تغییر صورت آن‌ها شود، ممنوع بوده و مرتکبین آن به موجب حکم محکمه قضایی به ادای جزای نقدی محکوم‌ خواهند شد و به‌علاوه معادل خسارتی که به واسطه عمل خود بر آثار ملی وارد ساخته‌اند می‌توان از ایشان اخذ کرد.»

یک پرسش اساسی این است که اگر هنگام تخریب بخشی از دیواره، کل آن فرو می‌ریخت، چگونه می‌شد توجیهش کرد؟!

صدور مجوز میراث‌فرهنگی توجیه‌پذیر نیست

گودبرداری در باغ تاریخی ایلخانی به انگیزه اضافه کردن بخش خدماتی و همچنین تخریب دیوار اصلی این باغ و اتاق پشت آن، که قدمت آن در برخی منابع به دوران زندیه نسبت داده شده، از نگاه این کارشناسان، قطعا تخلف و تزلزل بنیان یک بنای تاریخی است. بر این اساس، صدور مجوز برای اضافه کردن بنای جدید در قالب بخش خدماتی به این عمارت تاریخی به صرف این‌که مالکِ بخش غربی باغ ایلخانی، متعهد به مرمت و احیای بخش‌های قدیمی آن شده، توجیه‌پذیر نیست.

به هر حال این پرسش مطرح است که چرا یک دیوار تاریخی باید تخریب شود تا لودرها فقط برای تخلیه نخاله و خاک، راحت باشند؟

آیا این مطلب مفید بوده؟

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای